Tytuł filmu nawiązuje do pizzy i lukrecji. Co ciekawe w samym dziele nie ma żadnych wzmianek na temat tego rodzaju produktów. W związku z tym rodzi się pytanie- Co oznacza ten tytuł i czy ma jakieś znaczenie fabularne? Jedną z najpopularniejszych fanowskich teorii dotyczących tytułu jest to, że reżyser chciał w ten sposób przekazać informacje na temat zupełnego niedobrania się głównych postaci. Posiadają one wiele różnic, a razem tworzą nietypową parę, która potrafi być prawdziwie wybuchowa. Warto pamiętać, że jest to tylko jedna z hipotez, a za tym enigmatycznym tytułem może kryć się wiele innych motywów. Może to też być po prostu groteskowe zestawienie słów, które nie mają żadnego znaczenia dla dzieła.
Reżyser Paul Thomas Anderson stwierdził, że tytuł po prostu kojarzy mu się ze smakiem dzieciństwa. Nic nie stoi jednak na przeszkodzie, aby teoretyzować oraz szukać ukrytego znaczenia. Film przedstawia realia dojrzewania w latach 70.
Typowo dla Andersona historia toczy się wokół dwójki stale konkurujących ze sobą bohaterów. Początkowo ich relacje można opisać jako bratersko- siostrzane. Poza tym na pierwszy plan wysuwa się motyw show-biznesu, toksycznej męskości oraz pragnienie zdobycia sławy i pieniędzy w młodym wieku.
Kino andersonowskie zwykle obracało się wokół męskich bohaterów. Tym razem jednak główną postacią jest przedstawicielka drugiej płci. Jeśli chodzi o warsztat można film porównać ze starymi dziełami Andersona. Samo oglądanie tego widowiska nieustannie kojarzy się z teledyskiem, ponieważ postacie posiadają niesamowitą lekkość, a ich gra aktorska jest zupełnie nienachalna. Całe dzieło to przede wszystkim fascynacja psychologią i kwestiami społecznymi związanymi z dojrzewaniem nastolatków. Reżyser zdecydowanie nie jest symbolistą. Nie brakuje tu jednak autorskich symbolów, które spójnie spajają wrażenia wizualne z przekazywaną treścią merytoryczną.
Sprawdź również recenzję filmu „Patrz jak kręcą”
Historia pełna słodyczy i goryczy
Lukrecja niezwykle dobrze pasuje do historii, ponieważ mnóstwo jest tam momentów śmiesznych oraz wzruszających. Dzięki temu połączenie smaku słodkiego i goryczkowego jest widoczne praktycznie w każdym momencie fabularnym filmu. Gary i Alana to postacie, które już od samego początku mają wiele wspólnego z show biznesem. Gary od bardzo młodego wieku był dziecięcym aktorem. Spowodowało to u niego bardzo mocny rozwój pewności siebie oraz wykształciło ambicje. Swoją naturalną charyzmę i urok pokazuje podczas realizowania prac zupełnie niezwiązanych z teatrem. Przykładowo wykazuje się niezwykle dobrymi umiejętnościami sprzedaży łóżek wodnych.
Alane można porównać do zwykłej nastolatki, która wkrótce wejdzie w wiek dorosły. Jej uwagę przyciąga przedsiębiorczy Gary, który wyróżnia się dojrzałością i umiejętnościami na tle innych chłopców w jego wieku. Relacja od początku jest zdecydowanie bardziej zażyła niż przyjacielska. Nie są to jednak również kochankowie. Naturalnym skojarzeniem jest niewinna młodzieńcza miłość, która jeszcze nie poznała uroków prowadzenia aktywnego życia seksualnego.
Co wyróżnia film?
Filmy, które poruszają socjologiczne zagadnienia jak przemiana bohatera, dojrzewanie oraz młodociana miłość rzadko kiedy obracają się wokół tak młodych postaci. Jest tu mnóstwo nawiązań do młodości, której często towarzyszy pizza, słodycz i gorycz. Akcja zwykle pokazywana jest dosłownie. Bohaterowie stale ze sobą gonią i biegają. Zabieganie o względy drugiej płci jest przedstawione w sposób realistyczny, a nie alegoryczny. Bieganie i ciągły ruch kamery zdaje się jednak podkreślać młodość, która jest w nieustannym ruchu.
Symboliką jaką można zauważyć w firmie jest przedstawienie wielu luster. Przykładowo mowa tu o lusterku w pierwszej scenie albo szybce komisariatu policyjnego. Lustra symbolizują przemianę bohaterów poprzez dojrzewanie ich odbicia. Psychologia rozwoju postaci jest widoczna poprzez przechodzenie przez fazę narcystyczną do realistycznego spojrzenia na samego siebie, poprzez autorefleksje. Pomimo tego, że autor nie jest symbolistą w filmie, nie brakuje ciekawych wątków oraz nieoczywistych zwrotów akcji.
Zobacz również o czym są Gry rodzinne
Jacy widzowie odnajdą się podczas seansu?
To dzieło kultury przeznaczone jest dla widza w każdym wieku. Nastolatkowie dzięki autorefleksji mogą zauważyć podobieństwo między sobą, a głównymi bohaterami. Poruszana problematyka jest uniwersalna, dzięki czemu również osoby starsze mogą przypomnieć sobie jak wyglądała ich młodość. Dojrzewanie przez osoby dorosłe często kojarzone jest ze słodyczą, odkrywaniem nowych rzeczy, co generuje generalnie szczęśliwy obraz. Rzeczywistość jednak może być zupełnie odwrotna. Lukrecjowy obraz wykreowany przez Andersona przedstawia sinusoidę. W relacji młodych widać na zmianę przeplatanie się wzlotów i upadków.
Czy warto obejrzeć dany tytuł? Odpowiedź serwisu ekino TV na to kluczowe pytanie brzmi – zdecydowanie tak. Doskonały warsztat zaprezentowany w „Licorice Pizza” umożliwia powrót do krainy dzieciństwa oraz odkrycie tajemnic dojrzewania z perspektywy obserwatora.
